Czy uznać reklamację po upływie gwarancji?

Gwarancja w przypadku umowy sprzedaży zawartej między dwoma przedsiębiorstwami

W związku z tym, że umowa sprzedaży zawarta została między dwoma przedsiębiorcami, zastosowanie w jej zakresie znajdują przede wszystkim przepisy Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 577 K.c.:

„§ 1. W wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

§ 2. Jeżeli w gwarancji nie zastrzeżono innego terminu, termin wynosi jeden rok licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana”.

Dlatego też gwarancja przede wszystkim może wydłużać kupującemu terminy, w których może on ubiegać się o naprawę lub wymianę rzeczy, w stosunku do której ujawniły się określone wady.

Ponadto gwarancja może również zawierać inne postanowienia rozszerzającej uprawnienia kupującego względem przysługującej mu z mocy ustawy rękojmi. Jeżeli jednak poza wydłużonym terminem gwarancja nie przewiduje innych dodatkowych uprawnień po stronie kupującego, to w zakresie jej realizacji zastosowanie znajdą właśnie przepisy dotyczące rękojmi za wady fizyczne rzeczy sprzedanej.

Odpowiedzialność sprzedawcy względem kupującego

I tak, zgodnie z treścią art. 556 ust. 1 K.c., sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Z kolei zaś art. 559 K.c. mówi o tym, że sprzedawca nie jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które powstały po przejściu niebezpieczeństwa na kupującego, chyba że wady wynikły z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy sprzedanej.

Idąc dalej, stosownie do brzmienia art. 560 K.c.:

„§ 1. Jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne.

§ 2. Jeżeli kupujący odstępuje od umowy z powodu wady rzeczy sprzedanej, strony powinny sobie nawzajem zwrócić otrzymane świadczenia według przepisów o odstąpieniu od umowy wzajemnej.

§ 3. Jeżeli kupujący żąda obniżenia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obniżenie powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad.

§ 4. Jeżeli sprzedawca dokonał wymiany, powinien pokryć także związane z tym koszty, jakie poniósł kupujący”.

Co zaś może okazać się w niniejszej sprawie najistotniejsze, to treść art. 563 K.c.:

„§ 1. Kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w ciągu miesiąca od jej wykrycia, a w wypadku gdy zbadanie rzeczy jest w danych stosunkach przyjęte, jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w ciągu miesiąca po upływie czasu, w którym przy zachowaniu należytej staranności mógł ją wykryć. Minister Handlu Wewnętrznego może w drodze rozporządzenia ustalić krótsze terminy do zawiadomienia o wadach artykułów żywnościowych.

§ 2. Jednakże przy sprzedaży między osobami prowadzącymi działalność gospodarczą utrata uprawnień z tytułu rękojmi następuje, jeżeli kupujący nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o dostrzeżonej wadzie, a w wypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później – jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej wykryciu.

§ 3. Do zachowania terminów zawiadomienia o wadach rzeczy sprzedanej wystarczy wysłanie przed upływem tych terminów listu poleconego.”

Uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne

W pierwszej kolejności zatem należy zbadać, czy kupujący dochował w niniejszej sprawie ww. terminów. Najważniejsze jednak jest to, że stosownie do treści art. 568 § 1 K.c. uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie roku, a gdy chodzi o wady budynku – po upływie lat trzech, licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

W niniejszej zaś sprawie, w związku z udzieloną 2-letnią gwarancją, kupujący uprawnienia z tytułu rękojmi (tu gwarancji) traci z upływem 2 lat od dnia wydania mu towaru.

Zarazem nie ma w ww. zakresie w zasadzie żadnego znaczenia to, w jakim celu kupujący dany towar nabywa, tj. czy w celu jego użytkowania, czy też wyłącznie w celu jego ekspozycji.

Termin przedawnienia roszczeń kupującego

W tym miejscu należy również wskazać, że roszczenia kupującego, poza uprawnieniami wynikającymi z gwarancji lub rękojmi, mogłyby zostać oparte również na odpowiedzialności sprzedawcy za nienależyte wykonanie zobowiązania (zgodnie z art. 471 K.c.), jednak w przedmiotowej sprawie nie zmienia to sytuacji kupującego o tyle, że także i ta podstawa prawna, w związku z gospodarczym charakterem umowy, przewiduje jedynie 3-letni termin przedawnienia roszczeń kupującego (zgodnie z art. 118 K.c.).

Mając zatem powyższe na uwadze, jeżeli nic innego nie wynika z warunków udzielonej kupującemu gwarancji, uznać należy, iż obecnie, w związku z upływem 3-letniego okresu od dnia wydania towaru kupującemu, jego roszczenia przeciwko Państwu wygasły, a co za tym idzie, nie macie Państwo obowiązku uwzględniania złożonej przez kupującego reklamacji.