Czy można zameldować się w domu ze spadku we współwłasności?• Autor: Radca prawny Katarzyna Siwiec |
Mój mąż i jego brat byli współwłaścicielami domu. Udział mojego męża to 7/8, zaś jego brata – 1/8. Mąż zmarł. Nie pozostawił testamentu. Rozumiem, że po śmierci męża dziedziczę ja oraz dwoje naszych dorosłych już dzieci. Jesteśmy zameldowani w mieszkaniu będącym moim odrębnym majątkiem. Czy po uregulowaniu spraw spadkowych u notariusza mogę zameldować się w wyżej wymienionym domu? Czy brat męża może zameldować się w tym domu bez mojej zgody? Czy jeśli ja będę zameldowana, a brat męża nie, to czy on będzie mógł swobodnie poruszać się po domu bez mojej zgody? Po prostu nie chcę, aby brat męża, który bywa w Polsce dwa razy w roku, panoszył się. Jak pozbyć się brata męża? Chętnie bym spłaciła jego udział w nieruchomości, ale on się na to nie zgadza. |
|
Zasady korzystania z nieruchomości wspólnejPyta Pani między innymi, czy może się Pani zameldować we wskazanym domu. W niniejszej odpowiedzi wyjaśniam tę kwestię, jak również wyjaśniam podstawowe zasady korzystania z nieruchomości wspólnej oraz podaję sposób na „pozbycie się” brata męża.
Zgodnie z treścią art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Przepisy dotyczące meldunkuW zakresie spraw meldunkowych mają zastosowanie – zarówno w Pani przypadku, jak i w przypadku brata zmarłego męża – zapisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych. W rozdziale 3 tej ustawy znajdują się przepisy stanowiące konkretnie o zameldowaniu. Przepis art. 10 podaje:
„1. Osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące najpóźniej w 30. dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca.
2. Zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu”.
Jak wskazuje się w orzecznictwie, zameldowanie ma jedynie charakter ewidencyjny, nie rodzi żadnych uprawnień do lokalu, w którym się jest zameldowanym. Zamieszkiwanie na pobyt stały to zamieszkiwanie w lokalu będącym tzw. centrum życiowym (tak wyrok z dnia 23.09.2010 r., sygn. akt III SA/Gd 140/10).
Póki co żadna ze stron nie ma w tym domu ani stałego, ani czasowego miejsca pobytu. Tak naprawdę, aby być w zgodzie z przepisami, należy tam zamieszkać i dopiero mając zamiar tam zamieszkiwać – zameldować się.
Istnieje też możliwość przymusowego meldunku, ale także w przypadku faktycznego zamieszkiwania. Jak wskazał bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku o sygn. akt IV SA/Wa 851/10, zameldowanie się nie jest uprawnieniem, lecz obowiązkiem. Podstawę do zameldowania powinno stanowić ustalenie, czy osoba zgłaszająca przebywa pod danym adresem. Natomiast wyrażenie zgody przez właściciela nieruchomości na zameldowanie ma tylko takie znaczenie, że organ w takiej sytuacji z reguły nie dokonuje zameldowania poprzez podjęcie czynności materialno-technicznej, ale poprzez wydanie na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych stosownej decyzji.
Co więcej, art. 29 cytowanej ustawy został uchylony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1407) zmieniającej niniejszą ustawę z dniem 31 grudnia 2012 r. Potwierdzenia faktu pobytu osoby w lokaluPrzepis ten stanowił tylko, że właściciel lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu jest obowiązany potwierdzić fakt pobytu osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące w tym lokalu. Potwierdzenia faktu pobytu osoby w lokalu dokonywało się na formularzu meldunkowym w formie czytelnego podpisu z oznaczeniem daty jego złożenia. Jednak nawet do końca 2012 roku właściciel nie musiał wyrażać zgody.
Odpowiadam – tak, będzie mógł, bo jest współwłaścicielem mieszkania, dopóki zatem nie dokonacie Państwo podziału domu wraz z zniesieniem współwłasności, każda strona będzie mogła korzystać z tego domu. Jak bowiem stanowi art. 206 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Korzystanie ze wspólnego mieszkania przez współwłaścicieli - wyjście z współwłasnościInnymi słowy, korzystać można i trzeba umożliwić korzystanie pozostałym współwłaścicielom.
Może się Pani pozbyć brata męża w taki sposób:
Albo się Państwo jakoś dogadają, albo trzeba będzie to realizować przez sąd. Na początek proszę tam zamieszkać, bo wówczas Pani pozycja w sądzie będzie lepsza i sąd najpewniej zasądzi na rzecz brata męża właśnie spłatę udziału. Pewnie nie będzie to przyjemne, ale niestety innej drogi nie ma.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając formularz poniżej ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online O autorze: Radca prawny Katarzyna Siwiec Radca prawny, absolwentka wydziału prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 2010 roku prowadzi własną kancelarię. Specjalizuje się w obsłudze prawnej przedsiębiorców z różnych branż. W obecnej praktyce zawodowej zajmuje się m.in. problematyką najmu lokali użytkowych.
Udziela porad prawnych z zakresu szeroko pojętego prawa cywilnego, procedur cywilnych, w tym postępowania egzekucyjnego. W kręgu jej zainteresowań pozostają zagadnienia z prawa spółek handlowych, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz prawa i procedur administracyjnych.
Sporządza umowy, pisma przedsądowe i procesowe. |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale