Co grozi za potrącenie pieszego na pasach?

Nieumyślne spowodowanie wypadku na drodze z udziałem pieszego

Podstawę prawną opinii stanowią przepisy Kodeksu karnego (K.k.) oraz Kodeksu postępowania karnego (K.p.k.).

Bez względu na to czy pokrzywdzona zmieni zdanie, czy też nie, jak pokazuje moja dotychczasowa praktyka, prokuratura może chcieć postawić Pani zarzut z art. 177 § 1 K.k., zgodnie z którym:

„Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”.

Pragnę zwrócić uwagę na zwrot „choćby nieumyślnie narusza zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym”. Każdy uczestnik ruchu drogowego jest obowiązany do zachowania ostrożności, czyli do postępowania uważnego, przezornego, stosowania się do sytuacji istniejącej na drodze. W niektórych sytuacjach ustawa wymaga jednak od uczestnika ruchu drogowego ostrożności szczególnej, a więc większej niż zwykle wymagana. Taka szczególna ostrożność, to ostrożność polegająca na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestników ruchu do warunków i sytuacji zmieniających się na drodze w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie” (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2003 r., sygn. akt III KK 61/2003).

Niedostosowanie prędkości jazdy do warunków panujących na drodze

Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2003 r., sygn. akt III KK 156/2003: „o prędkości bezpiecznej można mówić tylko wtedy, gdy biorąc pod uwagę panujące na drodze warunki drogowe, kierowca porusza się z taką prędkością, która pozwala mu na zatrzymanie pojazdu przed ewentualną przeszkodą”. Jak sama Pani wskazuje, gdyby nie oblodzenie, na pewno by Pani wyhamowała. Zachodzi zatem pytanie, czy Pani prędkość była dostosowana do warunków panujących na drodze.

O ile jednak wolą Pani jest podważenie swojej winy, będąc wezwaną na przesłuchanie, powinna Pani złożyć wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych celem ustalenia, czy zachowanie pieszej było uzasadnione, a Pani prędkość była dostosowana do warunków panujących na drodze. Zasadnym jest także rozpoznanie terenu celem ustalenia, czy miejsce zdarzenia nie mogło zostać w żadne sposób zarejestrowana przez monitoring miejski lub kamerę przemysłową podmiotu gospodarczego.

Ustalenie osoby winnej kolizji drogowej

Reasumując, w pierwszej kolejności należy przeanalizować okolicę w poszukiwaniu kamery, albowiem wówczas możliwe byłoby wnioskowanie o dopuszczenie dowodu z nagrania monitoringu. Nadto zasadnym jest złożenie wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego do spraw rekonstrukcji wypadków drogowych na okoliczność ustalenia osoby winnej kolizji, a także wniosku o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka, podając jego imię, nazwisko i miejsce zamieszkania.

O ile nie udałoby się podważyć winy pieszego, wówczas winna Pani starać się o warunkowe umorzenie postępowania karnego.

Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Warunkowe umorzenie postępowania karnego

Warunkowe umorzenie postępowania nie jest bowiem skazaniem w rozumieniu karnoprocesowym. Wskazać należy na postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 17 maja 2000 r., sygn. akt I KZP 7/2000, zgodnie z którym „w trybie przewidzianym w art. 387 kpk dopuszczalne jest tylko wydanie wyroku skazującego, a nie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne.” Sąd Najwyższy rozróżnia zatem skazanie od warunkowego umorzenie postępowania.

Podobne stanowisko przyjmowane jest w doktrynie. Podkreśla się, iż wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne nie jest wyrokiem skazującym (zob. np. A. Bulsiewicz i inni: Przebieg postępowania karnego, Toruń 1999, str. 163; K. Marszał: Proces karny, Katowice 1997, str. 247-248; S. Waltoś: Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 1998, str. 46; J. Bratoszewski i inni: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 1998, t. II, str. 350-351; P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. I, Warszawa 1999, str. 429). O ile doszłoby do warunkowego umorzenia, wówczas może się Pani starać o nieorzekanie o zakazie prowadzenia pojazdów.

Policja powinna teraz dopuścić dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej celem ustalenia, czy piesza doznała uszczerbku na zdrowiu, czy też nie. Kwalifikacja prawna (wykroczenie, względnie przestępstwo) zależy od tego, czy piesza będzie miała uszczerbek na zdrowiu.