Ciąża w czasie przejmowania odpowiedzialności za spadek

Czy należy odrzucić spadek w imieniu dziecka urodzonego po śmierci spadkodawcy?

Zgodnie z art. 927 ustawy Kodeks cywilny „nie może być spadkobiercą osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku, ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje”.

Jednakże dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe.

Co do zasady więc skoro Pani dziecko urodziło się dopiero rok po śmierci wuja Pani męża, to nie zostało jego bezpośrednim spadkobiercą, i gdyby Pani mąż nie odrzucił spadku, problem by nie powstał.

Niestety Pani mąż odrzucił spadek, co przynosi taki skutek, jakby nie dożył otwarcia spadku. Dlatego co do zasady w jego miejsce wstępuje Pani dziecko.

I tutaj są dwie szkoły: jedna mówi, ze przepis art. 927 wprost wskazuje, że dziecko nie będzie dziedziczyć, bo w chwili śmierci spadkodawcy nie było nawet poczęte, a druga mówi, ze jednak będzie dziedziczyć, bo w chwili odrzucenia spadku przez Pani męża było już poczęte i urodziło się żywe.

Według mojej opinii przepis ten należy interpretować wprost – a wiec dziedziczą tylko te dzieci, które w chwili śmierci spadkobiercy żyły albo było już poczęte i urodziły się żywe. Nawet bowiem w sytuacji, gdy Pani mąż odrzucił spadek i traktuje się go jako osobę, która nie dożyła otwarcia spadku, to Pani dziecko nie było w chwili otwarcia spadku poczęte.

Oczywiście wszystko zależy od interpretacji sądu, jeśliby doszło do pozwania Pani dziecka za długi wuja. Jednak nawet w takiej sytuacji Pani dziecko dziedziczy jedynie z dobrodziejstwem inwentarza, co oznacza, że za długi spadkowe odpowiada jedynie do wysokości tego, co pozostało w spadku, a nie całym swoim majątkiem.