Budowa pomostu i plaży na działce nad jeziorem

Nawiezienie materiału – piasku na działkę

W opisanej sprawie są dwa aspekty:

1. obowiązek uzyskania pozwolenia,
2. nawiezienie materiału, który może zostać uznany za odpad i wymaga uzyskania zezwolenia.

Pozwolenie na nawiezienie ziemi na działkę budowlaną (nie rolną) nie jest wymagane, jeżeli nie jest związane z robotami budowlanymi. Prace polegające na wyrównaniu terenu nie są robotami budowlanymi w rozumieniu ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane. Z wyroku NSA z dnia 5 listopada 2003 r. (sygn. akt IV SA 1131/2002) wynika, że niwelacja terenu, wyrównanie poziomu gruntu czy też jego podwyższenie nie stanowią robót budowlanych, które podlegają regulacji prawa budowlanego. Mogą natomiast być przedmiotem oceny w postępowaniu dotyczącym naruszania stosunków wodnych.

Jednak prace polegające na wykonaniu urządzenia wodnego (służącego kształtowaniu zasobów wodnych oraz korzystaniu z nich) bądź kształtowaniu koryta wody (jego przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta cieku naturalnego) wymagają uzyskania zgody wodnoprawnej w formie decyzji o pozwoleniu albo zgłoszenia (zależnie od rodzaju robót).

Linia brzegowa i pomost a pozwolenia wodnoprawne

Tu – z uwagi na nasypanie piachu – linia brzegowa – może okazać, że roboty wymagały zgłoszenia wodnoprawnego.

Wykonanie pomostu o szerokości do 3 m i długości całkowitej do 25 m (chodzi tu o sumę długości poszczególnych elementów pomostu) wymaga zgłoszenia wodnoprawnego. Jeśli pomost ma być większy, konieczne będzie pozwolenie wodnoprawne.

Budowa pomostu o długości całkowitej do 25 m i wysokości, liczonej od korony pomostu do dna akwenu, do 2,50 m, służące do cumowania niewielkich jednostek pływających uprawiania wędkarstwa czy rekreacji jest zwolniona z pozwolenia na budowę. Wymaga jednak zgłoszenia budowy.

Opinia środowiskowa

Jest to dość problematyczna inwestycja. Wymaga pozwolenia/zgloszenia wodonoprawnego, a także może wymagać opinii środowiskowej. Nawiezieniu piasku i złożenie go w pasie ochronnym linii brzegowej jeziora oraz pokryciu nim całej powierzchni działki może doprowadzić do zasypania roślinności porastającej pas ochronny jeziora, w tym zasypania nasad pni drzew rosnących przy brzegu jeziora, wycięcie naturalnej roślinności stanowiących siedlisko ptaków doprowadzić może do naruszenia istniejącej równowagi przyrodniczej prawnie chronionego terenu, zniszczenia strefy roślin przybrzeżnych w strefie rozwiniętej linii brzegowej oraz fauny wodnej jak również trwałego zniekształcenia naturalnej rzeźby terenu, zmiany stosunków wodnych i pogłębienia wcześniej naruszonej równowagi przyrodniczej spowodował zubożenie cennych wartości przyrodniczych regionu, powodując nieodwracalne przekształcenie terenu krajobrazu, przez co można doprowadzić do wyrządzenia istotnej szkody w środowisku naturalnym jeziora, a także zniszczyć brzeg śródlądowych wód powierzchniowych jeziora, naruszając linię brzegową jeziora poprzez zasypanie tego piaskiem, co zmieni krzywiznę łuku linii brzegowej i podnieść może poziom pasa lądu przyległego do jeziora.

Składowanie i magazynowanie odpadów

Zgodnie z ustawą o odpadach składowanie lub magazynowanie odpadów może odbywać się jedynie w miejscu do tego przeznaczonym i przystosowanym oraz po uzyskaniu odpowiednich decyzji administracyjnych. Zgodnie z definicją (art. 3 pkt 13 ustawy o odpadach), przez posiadacza odpadów, rozumie się każdego, kto faktycznie włada odpadami (wytwórcę odpadów, inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną), z wyłączeniem prowadzącego działalność w zakresie transportu odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach zwalnia się z obowiązku uzyskiwania zezwolenia na przetwarzanie odpadów osobę fizyczną niebędącą przedsiębiorcą, wykorzystującą odpady na potrzeby własne, zgodnie z art. 27 ust. 8 u.o. W myśl art. 28 ust. 8 u.o., wskazane podmioty mogą poddawać odzyskowi tylko takie rodzaje odpadów, za pomocą takich metod odzysku i w takich ilościach, które mogą bezpiecznie wykorzystać na potrzeby własne.

Problematyka związana z gospodarowaniem odpadami została uregulowana w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Ustawa określa środki służące ochronie środowiska, życia i zdrowia ludzi, zapobiegające i zmniejszające negatywny wpływ wynikający z wytwarzania odpadów i gospodarowania nimi oraz ograniczające ogólne skutki użytkowania zasobów i poprawiające efektywność takiego użytkowania.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy posiadaczem odpadów jest ich wytwórca lub osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, będąca w posiadaniu odpadów, przy czym domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości. Wprowadzone domniemanie skutkuje u władających gruntem koniecznością dbałości o porządek na swoich nieruchomościach oraz ich odpowiedzialnością na zasadzie ryzyka za działania osób trzecich prowadzące do zanieczyszczenia posesji.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy posiadacz odpadów jest obowiązany do niezwłocznego ich usunięcia z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, z wyjątkiem gdy obowiązek usunięcia odpadów jest skutkiem wydania decyzji o cofnięciu decyzji związanej z gospodarką odpadami. Obowiązek ten ciąży na posiadaczu nieruchomości z mocy samego prawa, bez konieczności jego precyzowania w drodze decyzji administracyjnej. Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy w przypadku nie usunięcia odpadów, wójt (burmistrz, prezydent miasta) w drodze decyzji wydawanej z urzędu nakazuje posiadaczowi odpadów ich usunięcie.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2017 r. sygn. akt II OSK 1918/16, „w świetle art. 26 ust. 1 i 2 ustawy o odpadach nie ma znaczenia fakt, że nawiezione odpady mogą się przyczynić do lepszego zagospodarowania gruntu i do uregulowania stosunków wodnych”.

Może niestety pojawić się problem, bowiem składowanie ziemi i mieszanki czy piachu może być uznane przez ustawę z 14.12.2012 r. o odpadach za ODPADY i będzie Pani zobowiązana do uzyskania zezwolenia.

Jednak zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 2, „z obowiązku uzyskania odpowiednio zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów zwalnia się: osobę fizyczną i jednostkę organizacyjną niebędące przedsiębiorcami, wykorzystujące odpady na potrzeby własne, zgodnie z art. 27 ust. 8”. Z tym, że rozporządzenie ogranicza i ilość i wykorzystanie.

Piasek na działce nad jeziorem – jako odpad

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 10 listopada 2015 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne oraz dopuszczalnych metod ich odzysku.

W załączniku do powołanego rozporządzenia, stanowiącym listę rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne nie będące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne oraz dopuszczalnych metod ich odzysku, warunków magazynowania niektórych odpadów przeznaczonych do wykorzystania i dopuszczalne ilości, które te podmioty mogą przyjąć i magazynować w ciągu roku lub sposobów określenia tych ilości dla niektórych rodzajów odpadów.

Wykaz określa rodzaj odpadu i ilość jaką można rocznie przyjąć bez zezwolenia. Każdy odpad ma swoje własne ilości i warunki:

http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20160000093/O/D20160093.pdf

„§ 1. 1 Rozporządzenie określa:

1) listę rodzajów odpadów, które osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna niebędące przedsiębiorcami, zwane dalej »podmiotami«, mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne, oraz dopuszczalne metody odzysku;

2) warunki magazynowania odpadów przeznaczonych do wykorzystania na potrzeby własne oraz dopuszczalne ilości, które te podmioty mogą przyjąć i magazynować w ciągu roku, lub sposób określenia tych ilości, dla niektórych rodzajów odpadów, o których mowa w pkt 1. 2. Listę rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne, oraz dopuszczalne metody ich odzysku, warunki magazynowania niektórych odpadów przeznaczonych do wykorzystania i dopuszczalne ilości, które te podmioty mogą przyjąć i magazynować w ciągu roku, lub sposób określenia tych ilości dla niektórych rodzajów odpadów określa załącznik do rozporządzenia”.

Dopuszczalna maksymalna ilość do przyjęcia piachu to: 0,2 mg/m² utwardzanej powierzchni. Jeśli nie przekroczy Pani tej ilości przy zagospodarowaniu działki nad jeziorem – to nie ma zagrożeń.