Alimenty z konta babci w imieniu syna

W mojej ocenie działanie strony powodowej jest chybione i powinna Pani wykazać przed sądem, iż płacone alimenty na wnuka były w imieniu syna.

Zgodnie bowiem z treścią art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania”.

Zgodnie natomiast z art. 135 § 1 „zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego”.

Obowiązek alimentacyjny rodziców

Najsilniejszym obowiązkiem alimentacyjnym jest obowiązek rodziców względem małoletniego dziecka. W świetle orzecznictwa dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie. Sąd Najwyższy podkreśla, że rodzice zobowiązany są dzielić się z małoletnimi dziećmi nawet bardzo skromnymi dochodami. Zaspokojenie potrzeb dziecka może wymagać naruszenia przez rodziców substancji ich majątku.

Obowiązek alimentacyjny względem małoletniego dziecka obejmuje dostarczanie nie tylko środków utrzymania, lecz także wychowania.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i nie ustaje w związku z osiągnięciem przez dziecko określonego wieku lub stopnia wykształcenia. Zasadniczą okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Rodzice mogą być zobowiązani świadczyć alimenty dziecku pełnoletniemu w szczególności, jeżeli kształci się, jest dotknięte niepełnosprawnością lub chorobą. W orzecznictwie wskazuje się, że orzekając o tym obowiązku należy brać pod uwagę, czy osobiste zdolności i cechy charakteru dziecka pełnoletniego pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie kształcenia (por. red. Osajda, komentarz do art. 133).

Udowodnienie pośredniczenia w obowiązku alimentacyjnym

Mając na uwadze powyższe, podnoszę, iż syn, mając świadomość istnienia powyższego obowiązku, nie uchylał się od niego. Aby odeprzeć twierdzenia strony powodowej w zakresie instytucji darowizny z Pani strony, powinni Państwo przedłożyć sądowi wydruki przelewów syna do Pani, które świadczą o tym, iż syn przekazywał Pani pieniądze, aby płaciła je Pani na wnuka. Niniejsza okoliczność potwierdzi bez wątpienia, że pieniądze pochodziły od syna, a więc zobowiązanego, i stanowiły rentę alimentacyjną.

Przydatne w dowiedzeniu swoich racji będzie powołanie świadków, którzy mieli wiedzę na temat Państwa porozumienia w zakresie przekazywania alimentów. W mojej ocenie jednak, wystarczającym i najsilniejszym argumentem będzie przedłożenie przelewów bankowych syna do Pani, które potwierdzą, iż była Pani jedynie pośrednikiem w obowiązku alimentacyjnym.